آب گل شده است خاک رس همدم صدچشمه بالادستی است خاک دستهای ترک خورده نان رانتوان شست دگر همه چیز آلودست به غم وفقر وفنا وغم بی نانی وآب بچه پایین رودی زنده یک کف نانی است که شاید برسد فردایی وامیدی که ته چشمه چشمش مردست گونه اش سرخ کف دست ستم سیلی سخت خجالت ونگاهش تهی ازهرچه امید چشمه درآخرخط خشکیدست منبع
درباره این سایت